ความสำคัญของวัวชนพื้นเมืองไทย มีการเลี้ยงดูมาเป็นเวลานานแล้ว แต่ยังไม่ทราบแน่ชัดในสายพันธุ์ดั้งเดิม และประวัติความเป็นมาในอดีต โคพื้นเมืองจะมีความแตกต่างกันไปในแต่ละภูมิภาคของประเทศนั้น โดยโคพื้นเมืองแท้ๆ จะอยู่ในเขตภาคกลาง และ ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ แต่ในส่วนของทาง ภาคเหนือ และ ภาคใต้ วัวชนพื้นเมืองบางส่วนจะมีรูปต่างแตกต่างกันออกไป เพราะมีสายเลือดวัวชนพันธ์อื่น โดยเฉพาะสายพันธ์จากอินเดียผสมอยู่ด้วย
วัวชนส่วนใหญ่จึงมีโครงสร้างที่ใหญ่โดยเฉพาะพ่อพันธ์วัวชนบางตัวอาจะมีน้ำหนักตัวสูงถึง 480 กิโลกรัม วัวชนพื้นเมืองจะจัดอยู่ในกลุ่มโคอินเดีย Bos indicus ที่มีขนาดค่อนข้างเล็ก มีขนสั้นเกรียน โดยทั่วไปมีลำตัวสีน้ำตาลแก้มแดง แต่อาจมีสีแตกต่างกันหลายสี เช่น ดำ แดง น้ำตาล ขาว เหลือง เป็นต้น หน้ายาวบอบบาง หน้าผากแคบ ตะโหนก (hump) เล็ก เหนียงคอ (dewlap) และหนังใต้ท้องมีไม่มากนัก มีใบหูเล็ก นิสัยเปรียว ตกใจง่ายรักฝูงจดจำฝูงได้ดี มีความแข็งแรงทนทานเป็นอย่างมาก จึงสำหรับในการใช้งานโดยแท้จริง ทนทานต่อสภาพแวดล้อมอากาศร้อนชื้น โรคพยาธิ และแมลงได้ดี มีความสามารถใช้อาหารหยาบที่มีคุณภาพต่ำ แต่มีลักษณะด้อย คือ การเจริญเติบโตต่ำ
สำหรับวัวชนพื้นเมือง ภูมิภาคของประเทศไทยนั้น มีขนาดเล็ก ทนร้อน ทนต่อโรค และแมลงหากินเก่ง ลูกดก สามารถใช้ประโยชน์จากอาหารหยาบได้ดี ซึ่งเหมาะสมกับสภาพปัจจุบัน ที่กำลังประสบปัญหาการขาดแคลนพืชอาหารสัตว์ตามธรรมชาติ และ พื้นที่การเลี้ยงสัตว์มีแนวโน้มลดลง การเลี้ยงวัวชนพื้นเมืองจึงถือเป็นทางเลือกหนึ่ง ที่เกษตรกรรายย่อยนำมาสร้างเป็นอาชีพเสริมให้กับครอบครัวได้ แต่ปัญหาสำคัญ คือ ในปัจจุบันวัวชนพื้นเมืองมีปริมาณลดลง เนื่องจากมีการนำวัวชนสายเลือดยุโรปมาผสมพันธุ์ และมีการขยายพื้นที่เลี้ยงอย่างกว้างขวาง ทำให้ได้โคลูกผสมที่ให้ผลผลิตที่สูงขึ้นได้คุณภาพเนื้อ และราคาที่ดีกว่า ดังนั้นวัวชนพื้นเมืองไทยแท้จึงมีปริมาณลดลงอย่างต่อเนื่อง
รายงานข่าว วัวชนออนไลน์ อัพเดตล่าสุด ทุกวันก่อนใคร
